Maria, samotna starsza kobieta, jest architektem. Kieruje pracownią w dużym biurze projektowym. Zespół, którego jest szefową, staje nagle przed wielką szansą. Dawno złożony projekt fabryki łożysk, po długim rozpatrywaniu przez zjednoczenie, został w końcu zaaprobowany. Teraz naglą terminy - zjednoczeniu zależy, aby za dwa lata fabryka rozpoczęła produkcję. Pracownicy liczą na wysokie premie. Tymczasem Maria, główny projektant, upiera się przy koncepcji dokładnego wykonania projektu, która co prawda opóźni realizację, ale przyniesie wielomilionowe oszczędności. Atmosfera w pracy zaczyna robić się nieznośna - pracownicy wiedzą, że Maria ma rację, ale jej upór pozbawi ich premii. Jej bezkompromisowość zaczyna doskwierać także szefom biura. Proponują wyjazd na urlop, później naciski stają się bardziej brutalne. Po powrocie z urlopu Maria dowiaduje się, że zjednoczenie poparło jednak jej stanowisko. Dyrekcję biura projektów zmieniono. Ponieważ stanowisko Marii jest już obsadzone, rozpoczyna ona pracę nad realizacją swojego projektu w charakterze szeregowego członka zespołu. Pojawia się także wątek życia osobistego bohaterki - samotnej, starszej kobiety, której niepowodzenia zawodowe wpływają na intymne przeżycia i odwrotnie. Zofii Mrozowskiej, grającej filmową Marię, partneruje Jerzy Bińczycki, który do roli samotnego mężczyzny nie mogącego uporać się ze stratą żony wniósł dużo ciepła i refleksyjności.
[za www.filmpolski.pl]